و دنیایی که در آن امام بإمامد آنجاییست

که در آن انسان ها دنبال کار بگردند

که وظیفه خود را انجام داده باشند...

رزق را در دستان خدا ببینند...

کار در اسلام برای امرار معاش است نه پول در آوردن!

میان این دو فرق بگذاریم...


امرار معاش یعنی روزی به دست بیاوریم

و پول یعنی قدرت!


امرار معاش بی‌توقع میکند انسان را

و پول ، حریص...


امرار معاش را به چشم اخروی میبینیم

پول را دنیوی!


این اصطلاحاتند که آرام آرام ما را دور زده اند و با اسم بازی با کلمات ما را خواب نگه داشته اند که بیدار نشویم...

نمونه دیگرش امام و رهبر...

جامعه و امت...

دموکراسی و جمهوری...

و...



بگذاریم امام بامامد!