ذهنم بی‌مار گشته!
هر چیز را #جوری مینگرد!
نه آن جوری! که یک جوری!
مثلا وسط #والیبال در مورد #جامعه_شناسی_شرق!
یا وسط فوتبال درمورد #تکلیف و #نتیجه!
و از این قبیل #پرش ها…
دوست دارم بنویسمشان!
کمی شبیه به آدمیزاد شاید نباشد!
ولی هست دیگر…
بچه هایم هستند!
داشتم والیبال بازی میکردم
در تیممان یکی از رفقا بسیار #بازی_بلد تشریف داشتند…
دیدم!
شرلوک هلمز را میگویم…
با این چند قسمت ،
میشود ۱۳ قسمت…
خوب! شروعش را نمیدانم
یادم نیست!
منتها روالش برای بچه های چند ساله خوب بود…
حتی برای بزرگتر های چند ساله هم!
درست که یک آتئیست بود…
درست که نابهنجار بود…
یک روان پریش منزوی با قدرت تحلیل بالا
درست مثل یک اتاق فکر شلوغ ولی مرتب!
مطمئنا اگر این آقای شرلوک هلمز پا به عالم وجود (ارضی بالا تر از اراضی وجود ذهنی) میگذاشت
واگر از دنیای پوچ و کوچک خود فراتر میرفت و از دریجه ای باز تر از دریچه ی تنگ و بسته ی عقل مادی ، با عقل و منطق به جهان هستی مینگریست
بی‌شک مسلمان میگشت…
و به جای کلاه گوزن کشی ، با تسبیح به خیابان می‌آمد!
البته بماند که سناریو ی فیلم جوری طراحی شده بود که مرگ به عنوان پایان و وجود خدا ناممکن و مرده ، برگشت ناپذیر تلقی گردد!
و بزرگترین بدی فیلم هم همینجا بود…
هلمز! انسانی بود که مادی مینگریست
مرگ برایش "ته" بود…
ته داشتن ترسناک است!
چون بعدش را نمیدانیم!
و این به دیگران اجازه ی بازی با او را میداد…
سخت بود ولی اگر میشکست…
میشکست!
متن به حاشیه رفت (متاسفانه یا خوشبختانه)
لیک حال میگویم دوباره
روالش برای آنهایی که ذکر کردم جالب و جذاب بود
لکن پایانش به طرز مضحکی خوب ، دلپذیر و لبخند به روی لب آورنده بود!
اشتباه نشود…
نقطه ی ضعف فیلم همینجاست
فیلمی که درمورد یک جامعه ستییز است را جامعه دوست میدارد…
نقض غرض میشود که!
بس است
زیاد حرف زدم..
دیگر نمیرسم که بگویم این قبیل فیلم های ماجراجویی با قهرمانی به نام شرلوک هلمز فرصتی بی‌نظیر را برای سازندگان پدید می‌آورد تا حرف خود را ، پشت چهار تا بازی هوشمندانه که طبعا مورد قبول مردم است* پنهان کرده و در فرصت مناسب به پشت گردنشان شلیک کنند…
و مردم بیهوش شوند!
و از این قبیل حرف ها…
فیلم دیدن خوب نیست!
چون قوه ی تخیل را بر قوه ی عاقله میشوراند…
منتها تفکر خوب است!
یاعلی
راستی * را هم معنی کنم
مردم دوست دارند که برایشان معمایی غیر قابل حل گفته شود...
و بعد حل شود!
