ساندیس هم ندادند!

امروز روز قدس بود...

و من فلسطینی نبودم!!

اما مسلمان بودم

رفتم تا بگویم

وعده ی امام خامنه ای در مورد رژیم غاصب قدس شریف مثل وعده ی صد روزه ی بعضی ها نیست!

راستی!

ساندیس هم ندادند!

پول هم ندادند

اتفاقا تا بخواهی هُل دادند!!!!!!!

ولی

مردم بودند

باحجاب و بدحجاب...

مذهبی و غیر مذهبی

یقه بسته و یقه باز

ریشو و سه تیغ!!

طلبه و دانشجو و خانه دار و الخ

 

آمده بودند!

ایستاده آمده بودند

آنقدر ایستادگی داشتند که حتی از روی ویلچر هم مشخص بود!

آخر میدانید که...

ما راست قامتان جاودانه تاریخیم!!!!!

 

یاعلی مددی!

 

پ.ن: راسیاتش عکس هم گرفتم ولی  حالش نیس

پن2: امروز خیلی حرف دارم احتمالا یکی دوتا پست دیگه بذارم...

هپی اندیت!

"هپی اِند" نبود

ولی #دل‌نشین بود…

وقتی که #دو_بال_عبا باز میشوند...

وقتی که برنامه های سفر به نظم سفر اقتدا میکنند

وقتی #یارو رفت که رفت

وقتی پیر‌مرد بی دندان میگوید…

وقتی #احمد_تپل از سی دی جواد حرف میزند

وقتی #استاد روی زمین جلوی ره‌بر دراز میکشد و کودکی تمرین #خطابه میکند

وقتی #سحری میسوزد

وقتی مادر تشر میرود که هنوز نخوابیدی؟

وقتی قرار با #حاجاقا دیر میشود

وقتی وقتی وقتی…

از اول تا آخرش وقتیست

وقتی که #ره‌بر باشد!

سه روز طول کشید تا ده روز با ره‌بر بودم

آخر راه رفتم و نُت خواندم

ندَویدم!

اوصیکم به خواندن این #داستان_سیستان

و نظم امرکم(البته نظم بسیجیان بلوچی)

بین خودمان باشد

#رضا_امیرخانی_در_هیچ_چارچوبی_نمیگنجد!

پ.ن: پایان خوشی نداشت چون داستان خوش داشت و داستانی که شیرین باشد پایان گرفتنش تلخ است...

جواب بده آفرین پسر خوب!

بچه ها نظرتون رو راجع به بلاگ بنده لطفا بگید...

همین الان

وقتی نمیگیره ها

برادر با شمام که میخوای بری پایین

هی کجا میری؟

ای بابا

جملات بازیگوش!

جملات در ذهنم راه میروند

گاهی به سرم میخورند

گاهی به چشمم می آیند

گاهی هم به هیپوتالاموس و هیپوفیز پیشین سری میزنند...

اما گاهی

فقط گاهی

از دهانم بیرون میپرند

و همان فقط گاهی هاست که بیچاره ام کرده...

مثل الان

که خواب به چشمانم آمده

ولی فقط گاهی شده است...

طفلکی ها تقصیری ندارند

حرف آدمیزاد هم توی کله شان فرو نمیرود

اصلا شاید "کله" ندارند...

پ.ن:بیکاری و گرسنگی و تشنگی تنها چیزیست که از ماه رمضان عایدمان شده...

انشالله توفیقاتمان را بیشترکناد...

پ.ن۲: کشک که هیچ دیگر باید زرشک بسابیم /:

صلوات

کتابچه ی قدرتمند!!

در کتاب فروشی که قدم میزنیم( البته اگر قدم بزنیم!!) برخی کتاب ها...

کوچک...

نازک...

ارزان...

با جلدی نه چندان مجذوب کننده را میبینیم...

راستش را بگویم

برای خواندن نمیخریمش!

میخریم چون که ارزان است و...

اما این کتابچه های نازک برخی اوقات چه ها که در زندگیمان نمیکنند...

کار هایی میکنند که آن کتاب های چند هزار صفحه ای با جلد زرق و برق دار که خداتومان می ارزد هم نمیتوانند بکنند...

چه خوب است که کتاب ها را به اندازه ی #بارشان قیمت گذاری نکرده اند...

#هم_حسینی_بود_هم_بهشتی

#کتابچه_ی_قدرتمند

#دلنویسه

تغییر نام

بسم الله...

ان شاله این بلاگ قرار است در اغدامی بی سابقه و اقدامی کم سابقه مورد تغییر نام قرار گیرد

لذا از بینندگان گرام تقاضا میشود دست به گیرنده های خود نزنید که مشکل از فرستنده بوده است...

لازم به ذکر است تغییر نام بدون تغییر در مرام رخ داده و همان مسلک قبلی(ترشح ذهنی نویسی) را پیش رو خواهیم داشت..

پ.ن: نام بعدی: pen-daar

یاحق

زندمانی یا زندگانی؟

یادم می آید...

در داستان هری پاتر

فکر کنم قسمت اولش بود

البته مهم هم نیست که قسمت چندمش بود

آیینه ای بود که آرزوهایمان را نشان میداد

به نظرم بد نبود اگر همچین آیینه هایی هرکداممان داشتیم

هر روز صبح در آن نگاه میکردیم

و هدف آرمانیمان را(نه هدف فعلیمان را) میدیدیم

یادمان می افتاد که قرارمان بر زندمانی نبوده بلکه میخواستیم زندگی کنیم...

آخر میدانید این دو با هم کمی فرق میکنند

در زندمانی جایی برای آرمان وجود ندارد 

ولی در زنگانی وجود دارد

در زندمانی جایی برای شعار وجود ندارد 

ولی در زندگانی وجود دارد

در زندمانی مرگ یعنی نقطه ی سیاهی ، عدم...

ولی در زندگانی مرگ کاملا تعریف شده یعنی پل یعنی آغاز...

برای این است که برای خیلی هامان آرمان٬ شعار ٬ مرگ جایگاهی ندارد...

و به قول شهید بهشتی

درکتاب "او یک ملت بود" :

انقلاب ما انقلاب آرمان هاست...

من هم شهید میشوم؟

شهید...

چهار تا حرف

که یک عمر معنی میشود...

لاف میزنیم اگر که بگوییم قطعا من هم شهید خواهم شد...

درست کلاهمان را قاضی کنیم میفهمیم که اگر خدا بر ما رحمتی نازل کند حداکثر به درک واصل نمیشویم...

چه برسد به شهادت!!!!

فوق فوقش کشته ای میشویم که شاید لطفی از طرف بنیاد شهید نثار روح ما عرضه شود و به ما لقب شهید داده شود!

حال اینکه خدا ما را شهید حساب کند...

راست میگفت سید شهیدان اهل قلم:

در باغ شهادت را نبندید...

البته نمیخواهم خود و دیگران را ناامید کنم

با امید به فضل خدا و انجام وظایف و تکالیفمان ما هم میتوانیم شهید شویم...

منتها شهادت یک لباس است که باید اندازه اش بشویم..

یعنی به نسبت شرایطمان شهید بهشتی خود بشویم!

آری اینطور که به قضیه بنگریم همچون آسان هم نیست...

میدانی؟

خوب است

اینبار که در قنوتمان میگوییم:

الهم ارزقنا توفیق شهادة فی سبیلک

#کمی دست و پایمان #بلرزد!!

#تذکر_به_خود

#دلنویسه

پس از چندی!!!!!!!!!!!

با عرض سلام و اینا

چه شده است که اینقدر کم حرف شده ایم؟

یا به علت خرابی سیستم رایانکیمان است

یا به خاطر کم بود حال و حوصله و الخ...

به هر حال

از شما میپوزشم و سعی خویش را بر بیش از پیش فعال بودن میکنم...

فعلا یاعلی...

سال جدید نیامده خداحافظ!!!

چند صباحی فعالیت خویش را در زندگی دوچندان کردم… 

لاکن چیزی یافت نشد! 

حال میروم پی کار قبلیم

پی کتاب هایم

پی نوشتن های گاه و بیگاهم… 

پِی ضَرَبَ ضَرَبا کردنم

پی "سیمای آرمانی طلبه" ـَم

و فعالیت را در این عرصه قدری کاهش میدهم… 

باشد که رستگار گَردیم… 

پ.ن: گشتم نبود نگرد نیست

پ.ن2 : زندگی کردن خوب عست لاکن زندمانی بد است

پ.ن3 :قایق مایق هم نداریم شنا بلدم :/  بگذارید سهراب راحت باشد در قایقش… 

راستی به قول دوستان سال نو مبارک :)

همین عیدشان چه بود؟ آهان نوروز مبارک… 

جشن ملی ما هم مبارک

نقطه بزرگتر میشود...

قلم

کاغذ

 حرکت!

خودنویس را روی کاغذ میگذارم

حرف هایم روی کاغذ می آیند

اما

نقطه بزرگتر میشود

حرف هایی که به مرز تشکیل کلمه نرسیده اند

درهم و بر هم با فکری مشغول

و نقطه بزرگتر میشود…

ترجمه ی نگاهت سخت است… 

توصیه شبانه!

مردم سلام...

حرفی ندارم جز اینکه مراقب باشبد مجلس دهم تبدیل به مجلس ششم نشود...

و تقوای الهی را رعایت کنید...

و اینکه مسواک بزنید :|

یاعلی

نان یا استخوان؟

اگر برای نان با آمریکا سازش کنیم

آن چیز که عایدمان میشود #نان نیست #استخوان است...