به نام خدا
در تاریخ انبیا
و همچنین در اثبات نبوتشان …
یکی از مهمترین ادله ای که وجود دارد معجزه است…
میتوان گفت که تمام پیامبران راستین و دروغین(!!!!!!)
این دلیل را یا دشتند و یا میتراشیدند…
مثلا برای موسی نبی اژدها و ید بیضا…
عیسی روح الله هم دم محیی
محمد خاتم(صلوات الله علیه) هم قرآن را داشت…
اما
این میان…
پیامبری بود..
یعنی هنوز هم هست
و خواهد بود
از ازل…
تا ابد…
از قابیل
تا آخرین کودکی که به دنیا می آید..
اما
کسی در پی معجزه اش نبود..
معجزه ای که برای آن
ابراهیم به آتش زد…
موسی به دریا زد..
و محمد (ص) به بیابان…
معجزه ای که هنوز هم که هنوز است
هم مسلمانان قبولش دارند…
هم مسیحیان…
هم یهودیان…
هم بوداییان
هم حتی آتئیست ها..
و حتی‌تر اگزیستانسیالیست ها هم!
معجزه ای که نامش "عشق'' است…
معجزه ی پیامبر درونی انسان ها…
عقل…
آن را آورد تا دلیل متقنی داشت باشد
بهترین راه برای رسیدن انسان به واجب الوجودی که کامل مطلق هم هست!
به زبان عشق همان خدای خودمان…
وجه تمایز بین انسان و حیوان!
قابلیتی که انسان را اشرف کرد…
و به قول شهید مظلوم:
"زندگی به عشق است"
زندگی جز عشق نیست
که اگر بود زندمانی بود…
مثل آنست که بگوییم خوردن ، راه رفتن و خوابیدن یعنی زندگی!
زندگی…
عشق…
یاعلی!
